رهرو شهدا
تبریک “عید نوروز” یا تسلیت
“ایام فاطمیه”؟!؟!
در حالیکه مردم ایران به پخش سریالهایی
با مضمون فاطمیه و حزن و اندوه در ایام شهادت حضرت زهرا(س) عادت کرده
اند شاهد این بودیم که در تبلیغ برنامه های نوروز امسال،
سریال های طنز به چشم می خورد.
به گزارش سرویس وبلاگستان ۸دی، گروه رسانه ای رهرو شهدا
در آخرین بروزرسانی خود نوشت:
شخصی را در نظر بگیرید که
پدر و یا مادر یکی از “اقوام دوستش” از دنیا رفته است و یا
اینکه در بستر بیماری به سر میبرند، آنگاه این فرد
مطمئناً وقتی به شخص داغدار میرسد، با او ابراز همدردی میکند
و حتی مراقب میشود که اندکی تبسم هم بر روی لبانش جاری
نشود تا مبادا آن داغدیده از وی کمیناراحت شود چه برسد به اینکه
در مقابل آن به جشن و سرور بپردازد!!!
شیعیان حتی برای
اقوام و آشنایان دوستان خود ارزشی قائل هستند و در شادیهای
آنها شاد و در ناراحتیهایشان غمگین میشوند و این
شادی و ناراحتی در خوشحالی و غمگینی امام زمانشان
به اوج خود میرسد.
حال ما نیز نوروز امسال در این
شرایط قرار داریم زیرا در ایام فاطمیه آقا و
سرورمان صاحب الزمان(عج) داغدار مادرشان حضرت زهرا(س) میباشند و طبیعی
است که نمیتوان در حالی که مادر سادات در بستر بیماری و
رنج به سر میبرند، نوروزی سراسر شادی و سرور داشته باشیم.
برخی از افراد مذهبی که شیعه
واقعی هستند، به حرمت ایام شهادت حضرت فاطمه زهرا (س) اعتقاد دارند که
باید در نوروز امسال پیراهن مشکی به تن کنند و تبریک گفتن
و شیرینی دادن و جشن گرفتن در ایام فاطمیه را حرام
میدانند و همچنین میگویند: “ماهی که در آن مادر
سادات مریض است، شیرینی و مهمانی و تبریک
ندارد.”
در حالیکه مردم جمهوری اسلامیایران
به پخش سریالهایی با مضمون فاطمیه و حزن و اندوه در این
ایام عادت کرده اند شاهد این بودیم که در تبلیغ برنامههای
نوروز امسال، سریالهای طنز به چشم میخورد. مردم از صدا و سیما
که رسانه ملی میباشد انتظار دارند با پخش برنامههایی با
محتوای فاطمیه، به دلداری خانه مادر سادات بروند نه اینکه
با پخش یک سریال طنز در این ایام، پا بر اعتقادات شیعه
گذارند.
رسانه ملی باید بداند که پخش
کردن این چنین سریالهایی در ایام عزاداری
اهل بیت(ع) به هیچ وجه از سوی مردم ایران پذیرفتنی
نمیباشد و به نوعی دهن کجی به اعتقادات پاک شیعه محسوب میگردد

فاطمیه آمد و محزون شدم / از غم لیلای
حق مجنون شدم
فاطمیه ناله ها دارد به دل / فاطمیه
لاله ها دارد به گل
فاطمیه از مدینه شاکی است
/ چادر زهرای اطهر خاکی است
فاطمیه محور سیلی شده /
روی لیلای خدا نیلی شده
فاطمیه فاطمه گریان بود / سینه
اش از فرط غم بریان بود
فاطمیه فاطمیون در غمند / سینه
سرخ و رو کبود و درهمند
فاطمیه هر دلی دردی کش
است / هر مشامی پر زدود و آتش است
فاطمیه پهلوی زهرا شکست / پهلویش
نه ، حرمتش یکجا شکست
فاطمیه قلب ما را می کند / اهل
بیت مصطفی را می زند
فاطمیه صد برائت می دهد / فاطمه
درس شجاعت می دهد
فاطمیه دست آورد غدیر / بیعت
از خم تا به کوچه بی نظیر
فاطمیه می شود پرپر چنین
/ می شود ناموس حق نفش زمین
فاطمیه یک شب و یک روز نیست
/ هیچ روزی برتر از این روز نیست
فاطمیه یکه و تنها علیست
/ دشمنش در مستی و لایعقلی است
فاطمیه وقت رقّت ، بیعت است /
جای بیعت در میان هیأت است

رسیده عیدودلهاشادوخرم
همه در فكر دیدارند باهم
همه امده اند سفره بچینند
به فكر سفره های هفت سینند
منم در سفره دارم هفت سین را
ولی توام شده با داغ زهرا
بود سین نخستین سیلی كین
به روی مادرم با دست سنگین
ببین بر سفره سین دومم را
كه سویی نیست در چشم زهرا
بگویم سین سوم تا بسوزی
كه مادر سوخت بین كینه توزی
ازین ماتم دل حیدر غمین است
كه سین چهارمم سقط جنین است
به روی سفره سین پنجم این است
سر سجاده اش زینب حزین است
شده سفره پر از اشك شبانه
ششم سین مانده سوت و كور خانه
چه گویم ای عزیز از سین آخر
بود آن سینه ی مجروح مادر
